جدیدترین و داغ ترین اخبار سیاسی

رحیمیان: امام راحل از غیر خداوند هراسی نداشت

[ad_1]
61650514

محمد حسن رحیمیان در وبینار بین‌المللی «دیداری با زائران خورشید» در بیروت که به مناسبت سی و یکمین سالگرد رحلت امام خمینی(قدس سره) برگزار شد، گفت: امام راحل از خداوند متعال می‌ترسید و از غیر او هراسی نداشت، از شهادت و یا مرگ نمی‌ترسید و از آمریکا و یا هر قدرت استکباری در جهان هراسی نداشت.

به گزارش ایسنا، حجت الاسلام والمسلمین شیخ  محمد حسن رحیمیان از همراهان امام (ره) در نشست وبیناری با زائران امام (بیروت) شخصیت امام خمینی (ره) را دارای ابعاد متعددی دانست و گفت: نخستین بُعد اساسی شخصیت امام راحل ایمان به خداوند سبحان و متعال و یقین به معاد و تمسک عمیق ایشان به ریسمان محکم خداوند یعنی قرآن کریم بود. امام خمینی راحل قبل از قیام خود و آغاز انقلاب مبارکش یعنی در طول دهه ششم عمرش، نفس خود را تزکیه کرده و عبودیت برای خداوند متعال را در دهه سوم عمرش راسخ کرده بود.  چرا که چهل سال مشغول تزکیه نفس خود بود و پس از آن رهبری انقلاب اسلامی را به دست گرفت و زمامدار آن شد.

وی در بیان برخی از این ویژگی‌ها گفت:  امام راحل تهجد نیمه شب را در طول هفتاد سال ترک نکردند، و مناجات همراه با اشک در شب را رها ننمودند، و به این مقام ستوده نرسید جز از طریق عبودیت و اخلاص برای خداوند تبارک و تعالی. امام خمینی(ره) نمازهای یومیه خود را در اول وقت آن به جا می‌آورد و پنجاه و یک رکعت نوافل را تا آخرین روزهای حیات خود بجا می‌آورد.

رحیمیان ادامه داد: بر تلاوت قرآن کریم و تدبر در مفاهیم آن مداومت داشت، تا حدی که درماه سه بار قرآن کریم را ختم می‌کردند. رابطه ایشان با اهل بیت پیامبر علیهم السلام بسیار شدید بود و به ویژه امام حسین علیه السلام به حدی که زمانی که نام امام حسین علیه السلام برده می‌شد نمی‌توانست خود را نگاه دارد و اشکش سرایز می‌شد، و فرصت بیان بیشتر را ندارم، اما می‎توانم به دو نکته اصلی به عنوان نتیجه‌گیری از این بحث مختصر اشاره کنم: اول این که امام راحل از خداوند متعال می‌ترسید و از غیر او هراسی نداشت، از شهادت و یا مرگ نمی‌ترسید و از آمریکا و یا هر قدرت استکباری در جهان هراسی نداشت و دوم آنکه کسی که بنده خداوند متعال باشد نمی‌تواند بنده غیر خدا باشد، امام خمینی خداوند متعال را می پرستید و دنیا را نمی پرستید زیرا عبودیت وی خالصانه برای خداوند بود، پست و مقام و جاه و ریاست را نمی‌پرستید. خداوند را خالصانه پرستش می نمود و از دنیا و زخارف آن روی برگردان بود و همیشه به وظایفش دربرابر خالق خود می نگریست.

انتهای پیام

[ad_2]
به این مقاله امتیاز دهید
دکمه بازگشت به بالا