قالیباف زیر بار هزینه عملکرد دولت نمی رود

مطلوب قالیباف این است که هم ریاست مجلس را داشته باشد و هم خود را برای انتخابات ریاست جمهوری آماده کند. باید دید که رقبای اصول‌گرای او این رفتار را تحمل می‌کنند یا خیر.

قالیباف به عنوان رئیس مجلس سیزدهم روزهای عجیبی را سپری می‌کند. او که در سال آخر دولت دوازدهم، نتوانست پای رئیس جمهور روحانی را به صحن مجلس باز کند و رابطه قوای مقننه و مجریه به تیرگی ابرهای باران زا بود، به نظر می‌رسد در عصر سید ابراهیم رئیسی هم یار و همراه دولت نیست و به دنبال آرزوهای خود می‌گردد.

در این مدت، رئیس مجلس هیچگاه در قامت حامی رئیس جمهور و دولت سیزدهم به میدان نیامده است. این در حالی است که مثلا غلامعلی حداد عادل در مجلس هفتم بعد از پیروزی محمود احمدی‌نژاد در انتخابات ریاست جمهوری سال 84 با تمام توان از رئیس جمهور وقت حمایت می‌کرد.

کنایه های هشدار آمیز قالیباف به دولت رئیسی

او در جدیدترین موضع گیری و در افطاری مشترک دولت و مجلس گفت:« فهرست بلندبالایی از مشکلات وجود دارد و ما باید اولویت ها را مشخص کنیم و جسارت داشته باشیم و با درایت و همدلی به سمت هم افزایی حرکت کنیم. ما فرصت خطا کردن نداریم. مجموعه جبهه انقلاب که در مسند مسوولیت و قدرت قرار گرفته محکوم به موفقیت است بنابراین مجلس و دولت و قوه قضائیه مجزا از یکدیگر نیستند و ما یکپارچه هستیم و مردم از ما چنین انتظار دارند.»

قالیباف زیر بار هزینه عملکرد دولت نمی رود

قالیباف، با توجه به سابقه اجرایی‌اش به خوبی می‌داند که رئیسی با این وزرا و برنامه‌هایی که دارد نمی‌تواند شعارهای انتخاباتی خود را به صورت کامل اجرایی کند. همانطور که تا امروز تنها دستاورد دولت گرانی بیشتر از زمان روحانی بوده است. به خاطر همین به گونه‌ای رفتار می‌کند که مردم عملکرد رئیسی و تیم او را به پای قالیباف نگذارند.

این رفتار یعنی اینکه اگر در انتخابات 1404 به میدان رقابت آمد او را عامل وضع موجود یا حامی رئیسی معرفی نکنند و بتواند به عنوان یک منتقد لباس رقابت با رییس جمهور مستقر را به تن کند. او هم با توجه به سبد رای رئیسی و میزان مشارکت مردم در انتخابات می‌داند که عملکرد ضعیف رئیسی در سال‌های پیش رو یعنی احتمال پیروزی رقیب در انتخابات.

رئیسی از روحانی و احمدی نژاد عقب می افتد؟

هم حسن روحانی و هم محمود احمدی‌نژاد دستاوردهای قابل توجهی در دوره اول ریاست جمهوری خود داشتند که با توجه به شرایط بعید است رئیسی به آن برسد. البته احیای برجام می‌تواند برگ برنده دولت سیزدهم برای ادامه حیات خود باشد.

 

پایداری ها برای قالیباف دردسرساز می شوند؟

بازی سیاسی قالیباف در مجلس و نقشه‌های او برای رسیدن به پاستور می‌تواند جایگاه او در بهارستان را هم به خطر بیندازد. او مخالفان جدی به نام جبهه پایداری دارد. نمایندگانی که در تلاش بودند با طرح صیانت، فضای مجازی را در دست بگیرند که قالیباف و حامیان او این اجازه را به آنها ندادند وفعلا با لطایف الحیل کار را از دست آنها خارج کرده ‌اند. همین رفتار باعث شده است تا پایداری‌چی‌ها به فکر پیدا کردن جایگزینی از میان خود برای جانشینی قالیباف هستند. مرتضی آقاتهرانی می‌تواند یکی از این گزینه‌ها باشد.

در کنار پایدارچی‌ها، نمایندگان حامی دولت هم می‌توانند در صف مخالفان قالیباف قرار بگیرند. اگر رفتار شهردار پیشین تهران در مجلس در قبال دولت ادامه پیدا کند، این نمایندگان می‌توانند دست بیعت به سمت پایدای‌ها دراز کنند و با آن عهد و پیمان ببندند و قالیباف را جایگاه ریاست مجلس به یک نماینده عادی تقلیل دهند.

زمین بازی قالیباف کجاست؟

تجربه اما ثابت کرده که قالیباف اگر در این باره احساس خطر کند، قطعا زمین بازی خود را تغییر خواهد داد. او دوست ندارد که ریاست قوه مقننه را در شرایط فعلی به رقیب تحویل دهد و روی صندلی‌های نمایندگی مجلس تکیه بزند.

مطلوب قالیباف این است که هم ریاست مجلس را داشته باشد و هم خود را برای انتخابات ریاست جمهوری آماده کند. باید دید که رقبای اصول‌گرای او این رفتار را تحمل می‌کنند یا خیر.